من همیشه در مورد آینده اضطراب و نگرانی داشتم که چگونه پیش خواهد رفت. تا اینکه سرانجام، به ذهنم رسید که این نگرانیها کمکی به من نمیکند. فقط زمان حال مرا میگیرد و با این کار انرژی من را برای آینده میگیرد.
من خواستم کمکم شروع کردم آینده خودم را بسازم. پس اگر الآن احساس اضطراب و نگرانی داشته باشم، همین روش در آینده نیز ادامه پیدا میکند. ولی اگر لبخند بزنم و کارم را به بهترین صورت انجام دهم، به همین صورت خواهد بود.
تنها راهی که میتوانم از آینده مطمئن باشم این است که با انجام کارهایم در بهترین شکل، زمان حال خوبی بسازم، تا هفتهبههفته پیشرفت کنم، علیرغم اتفاقات ناخوشایند و ناراحتیهایی که ناخودآگاه پیش میآیند.
این روزها، آنچه هر صبح و شب برای آن باید قدردانی کنم را مینویسم. تمرینات کوچک انجام میدادم. هرروز غذای سالم میخوردم. در نوشتن خودم کار میکردم. برای اینکه کارهای کوچک در طول روزها و هفتهها زیاد میشوند، آیندهام با این چیزهای کوچک تغییر میکنند.
چرا ما بر آینده دور تمرکز میکنیم؟
اینکه چرا ما برای آینده دارای اضطراب و نگرانی هستیم. مثلاً تمرکز روی یک شخص خاص است که زندگی خودش را با فکر کردن به ما میگذراند.
کار اصلی ما این نیست که از دور چیز تاریکی را ببینیم، اما بدانیم چه چیزی بهوضوح در دست ما قرار دارد.
درست انجام دهید، در مورد آینده فکر کنید که ممکن است مفید باشد زیرا باعث میشود الآنکارهایی انجام داد. ولی وقتی ما درباره آینده بیشازحد تمرکز میکنیم، نگرانی و اختلال در بینش ما به وجود میآورد که ما را در استفاده از فواید آن ناتوانتان میکند.
قدم اول در اینکه اضطراب و نگرانی خود را درباره آینده از بین ببریم این است که قبول کنیم تنها دلیلی که ما نگران هستیم این است که خیلی دورتر دنبال چیزی هستیم که جلوی ما قرار دارد.
قدم دوم این است که بدانیم در عمیقترین قسمت، اضطراب و نگرانی ما برای آینده کم میشود اگر بدانیم آن راه نجات ماست.
ما باید ذرهبینها را از طریق نگاهمان تغییر دهیم
تا زمانی که خودمان نخواهیم خیلی تمرکز روی چیزی کنیم، طبیعتاً کمتر فکر میکنیم؛ آینده دور. اما وقتی ذهنمان معنی دوست داشتن را بداند، ممکن است به خود بهترین خدمت را بکنیم. که یک هفته شیرین به نظر میآید.
تیم فریس، یک نویسنده مشهور، آزمایشهای دوهفتهای را در مدت شش ماه انجام داد. او از برنامههای بلندمدت پنجساله خودداری میکرد و بر برنامههای کوتاهمدت تمرکز بیشتری داشت.
بیماران سرطانی که میدانند مرگ آنها نزدیک است، ناخودآگاه ترسشان کم میشود و شروع به فعالیت بیشتری میکنند.
نویسندگان دیگر فواید مهلتهای کوتاهمدت را توضیح دادند و از روشهای بر اساس فکر کردن استفاده کردند. بهعنوانمثال، بهجای رؤیابافی در مورد نوشتن خواب، ایده خود را پیاده کردند و بر نوشتن یک فصل از کتاب تمرکز کردند. تمرکز در کوتاهمدت باعث حرکت شما میشود.
اما شما نمیتوانید کاری انجام دهید وقتی از الآن روی چیزی، در یک ماه آینده تا پنج سال یا یک دهه بیشازحد توجه میکنید. و این حالت غیرفعال است که نگرانکننده است.
برای اضطراب و نگرانی کمتر در مورد آینده، بعضی مواردی را آوردیم که میتوانید روی آن تمرکز کنید
- کی از خواب بیدار شوید
- کی بخواهید بخورید، بخوانید و ببینید
- روزی یک تا سه ساعت کاری نکنید و به سمت اهدافتان حرکت کنید
- دوستان خود را ملاقات کنید
- تشکر کنید، لبخند بزنید و بخندید تا میتوانید
همه ما اهداف و رؤیاهایی داریم. اما ساختن بهترین آینده ممکن، باید برگردید هفته خود را تا میتوانید فوقالعاده بسازید. خیلی عقب نروید، تصور کنید با این سنی که الآن دارید، زندگی شما چگونه میخواهید باشد.
نگرانی در یک روز، خستهکنندهتر از کار کردن در آن روز است.
اجازه ندهید کل زندگی شما دوباره تکرار شود. این هفته کارکنید و آن را حساب کنید. برای اینکه وقتی یکبار رفته است، برای همیشه رفته است. البته، من نمیگویم که باید هرروز آنطور که دوست داریم زندگی کنیم تا ابد. فقط میگویم تصویرهای جزئی از قبل در طول سفر داشته باشیم.
داشتن یک ذهن ترسیدن به کمال، فقط برای گذشتن از مارپیچهاست. اما تا موقع که ما کار، روابط و عادتهای هر هفتهمان را ادامه دهیم، آیندهمان بسیار خوب خواهد بود. برای داشتن یک آینده فوقالعاده، همه ما باید بر این تمرکز کنیم که بهطور متوسط یک الی پنج درصد، هفته بهتری برای خود بسازیم.
با به کار بردن این اصول در این مقاله، هر هفته زندگی با شیوهای فوقالعاده داشته باشیم تا اینکه درنهایت بیشتر و بیشتر بدیهی شود. این موقع است که شما بخواهید به مقصد برسید. جایی که در آنکارهای سخت آسانتر میشوند. موقع که بهجای داشتن هفته خیالی، به استقبال هفته بعد برویم.
درنهایت، شما برای آینده کمتر اضطراب و نگرانی دارید. چرا؟ برای اینکه همه هیجانات خود را خواهید داشت و آنچه نیاز دارید را با ریز کردن آن، تکمیل خواهی کرد.